روايه للكتابة ايه الموافي
انت في الصفحة 1 من صفحتين
الجزء الاول
مش هتيجى تاكل معايا
لأ كلى انتى ماليش نفس
سمر بدموع
بس انت مبتعدش معايا خالص ولا حتى تعرف عنى حاجة
شريف بعصبية
يووه هو كل يوم نفس الموال دا ايه مبتزهقيش
سمر بحزن
وانت مفيش مرة تقول لنفسك انا فعلا غلطان ومزودها اوى معاها هى ملهاش ذنب
شريف بنفاذ صبر
انا خارج قبل ما اطلع عن شعورى
ذنبى ايه يا اخى بقى حرام عليك بس تعرف انا اللى غلطانة واستاهل ضړب الجزمة عشان قبلت بواحد بيحب ارملته ومش قادر ينساها
بس انا كنت مفكرة ان انت هتحبنى لما تشوف حبى ليك
كملت كلامها بدموع و صوت عالى
بس انت لسه مش مستوعب ان هى ماټت عارف يعنى اييه علا ماټت
شريف بعصبية ضربها بالقلم وقال
اكمل بقسۏة غير مبالى بقلبها الذى يتفتت من الألم
تعرفى اصلا ان انا مكنتش عايز اخلف من حد غيرها بس للاسف امى هى اللى فضلت تزن عليا
شريف خلص كلامه وسابها وخرج بعصبية سابها وسط صډمتها وقهرتها وۏجعها
للدرجة دى مش طايقنى دا انا كنت بقيدله صوابعى العشرة شمع وماكنش عاجبه كنت بدور واشوف راحته فين واعملهاله وعمره ما قدرنى للدرجةدى انا طلعت رخي صة فى نظره
عند شريف
شريف وهو قاعد قدام مقپرة ارملته علا حبه الاول والاخير
شريف بدموع
هما ليه مش قادرين يفهموا ان انا عمرى ما هنساكى انا لحد دلوقتى مش قادر اصدق انك موتى وسيبتينى لوحدى
اكمل بندم
تعرفى ان انا انهاردة اول مرة امد ايدى على ست بس مقدرتش استحمل وهى بتجيب فى سيرتك و بتقول انك موتى انتى موتى اه بس انتى عايشة جوايا انا حاسس انك حواليا فى كل مكان و قلبى لسة بيدق ليكى انتى بس انا عارف ان انا ظالمها بس مش هسمح لحد ياخد مكانك فى قلبى ابدا مهما حصل
خلصت عياط لحد ما عنيها ورمت وقعدت تفتكر يوم لما شريف اتقدملها
كانت طايرة من الفرحة وهى قاعدة قدامه ومش مصدقة اخيرا ان الراجل اللى هى بتحبه من زمان اجه اتقدملها بعد ما كانت فقدت الامل لما اتجوز علا بس كلامه كسر فرحتها
شريف بجمود
انا مش هخبى عليكى حاجة وهكلمك بكل صراحة انا لسة بحب علا وعمرى ما هنساها انا جيت اتقدملك بس علشان امى نفسها تشوف عيالى فلو تقبلى على نفسك حاجة زى كده انا موافق بس لو وافقتى اعرفى انك مش
الحياة ما بينا هتبقى عبارة عن ان ليكى حقوق وعليكى واجبات وانا ليا حقوق وعليا واجبات
خلص كلامه تحت صډمتى وقلبى
اللى بيوجعنى بس قلت فى نفسى
ان اكيد هيشوف