روايه انت عايز تنقطني بقلم فاطمه عيد

واقفين امير يقرب من دنيا 
امير ممكن تروحى الاوضه وترتاحى دلوقتى وهى هتكون بخير 
دنيا تتاجهله ومتردش عليه .. امير يتنرفز 
امير بغيظ انا بكلمك 
تبص قدامها بلا مبالاه ومتردش برضو .. امير جاب اخره منها يمسك ايدها جامد ويشدها على بره .. وكل اللى فى الاوضه مخدوش بالهم لانهم كانوا مشغولين بديالا .. امير ياخدها ويطلعوا اوضتهم ويقفل الباب ويبصلها ويبدأ يزعق 

امير بزعيق فى ايه لدا كله !!! .. اعتذرت بدل المره مليون .. المفروض اعمل ايه تانى .. سيادتك هتتكرمى وترضى عنى امتى !!!
دنيا لو سمحت انا مش حابه...........................
يقاطعها امير اللى قرب منها ومسكها من دراعتها پعنف 
امير ومازال بيزعق مفيش حاجه اسمها مش حابه .. مفهوم ! .. اقعدى واتكلمى وخلينا نخلص
دنيا تبصله بۏجع وصوتها كمان يعلى اتكلم اقول ايه يا امير هااا .. اقول انى كنت تعبانه وبموت وانت سايبنى ! .. انى بتصل بيك
وانت لاطعنى زى الكلبه وحتى مهمتكش !!! .. ومتتحججش والنبى وتقول مسمعتش عشان احنا مش هنضحك على بعض .. انا متأكده انك سمعت وشوفت ومطنش بمزاجك .. اقولك انى كنت ضعيفه ومحتاجه اى حد والۏجع بيشد ومحدش سامعنى !!!! .. اقولك ان يونس اخوك هو اللى لحقنى وشالنى وودانى المستشفى وكل اهلك كانوا جنبى وانت لا !!! .. وفى الاخر جاى بعد ما ولدت وفوقت والبنت دخلت الحضانه وكل حاجه خلصت وانت فى الاخر جاى تقول اصل مسمعتش والتلفون فصل شحن !!! .. كونك راجل مسئول وعندك التزمات هتنسى تلفونك فاصل اليوم كله انت بتضحك عليا ولا بتضحك على نفسك .. فاكرنى هبله وهصدقك زيهم .. انا مش مصدقاك ومش مطمنه وقلبى بيقولى ان فيه حاجه وواثقه ان الموضوع اكبر من انه شغل وانا مش هكدب احساسى وهصدقك .. فالافضل يا تقول الحقيقه يا متتكلمش من اصله 
امير بيسمعها بصمت وهى قدامه وبتوجهله اټهامات كتير وصوتها كان عالى جدا وكأنها بتطلع كل الطاقه اللى جواها فيه .. مش عارف يقول ايه .. مخه وقف عن التفكير .. هو شايفها پتنهار قدامه ومش عارف يهديها .. اتمنى لو يقدر يرجع بالزمن وميسيبهاش لحظه .. فى اللحظه دى محسش بنفسه غير وهو بيشدها بكل طاقته .. وكان متخيل انها هتبعد وتنفر منه .. اتفاجئ بيها بيها هى كمان وبتعيط اوى 
دنيا بصوت متقطع واڼهيار تام كنت عاوزاك جنبى .. مكنتش محتاجه غيرك .. متسيبنيش تانى كده 
امير دموعه خانته وقلبه وجعه على حبيبته وحس انه ظلمها اكتر مما كان متخيل 
امير مش هسيبك .. اسف والله اسف .. عمرى ما هسيبك ولا ههملك كده تانى ابدا .. سامحينى بس 
دنيا تبتسم من بين دموعها 
دنيا انا مش زعلانه منك انا بس كنت مضايقه من الموقف .. انا عمرى ما ازعل منك ابدا 
امير يبتسم ويملس على شعرها بحنان ويقعدوا على الكنبه .. تفضل فى حضنه وهو بيطبطب عليها وبيحاول يضحكها وهى تحس بامانه ولاول مره من اسبوعين

تنام بعمق .. . تلفونه يرن يبص يلاقيها صوفى .. يقفل التلفون وهى بتتصل ويحطه جنبه .. ويدفن راسه فى شعرها وينام هو كمان .. يعدى الوقت والدكتور جه وخيط لديالا الچرح واداها مسكن .. كلهم سابوها ترتاح ومنى ومحمد كمان يروحوا يناموا لانهم مرتاحوش طول اليوم .. شويه وديالا تلاقى الباب بيخبط 
ديالا ادخل 
يونس يدخل وهى لما تشوفه تبتسم .. هو كمان يبادلها الابتسامه 
يونس تخيلت انك زعلانه منى 
ديالا لا ابدا .. انت مكنتش تقصد انا بس اټخضيت فكرت حد غريب 
يونس امممم معنى كلامك انى مش غريب 
تبتسم بكسوف وتبص بعيد .. يقرب ويقعد جنبها 
يونس رجلك لسه وجعاكى !
ديالا لا بقيت احسن الحمدلله 
يونس ېلمس رجلها تتوجع وتبعد ايده بسرعه 
ديالا تضحك بس مش لدرجه تمسكها يعنى 
يونس بضحك يبقى لسه وجعاكى 
ديالا شويه 
لسه هيتكلم يقاطعه خبط الباب .. ديالا تتخض ويونس يروح يفتح الباب يلاقيها نورين .. تبصله بزهول وبتبص لاختها وتشاورله بمعنى بتعمل ايه هنا .. يونس يتجاهلها ويخرج من الاوضه وميردش عليها .. نورين تقرب على ديالا وتبصلها پغضب .. وتسألها بيعمل ايه 
ديالا بتوتر بتحاول تدرايه ك كان ب بيطمن على رجلى بس 
نورين تشاورلها بمعنى هو ماله بيكى 
ديالا عادى بقى هو اعتذر وخلاص .. فكك 
نورين تقولها خدى بالك هو مش كويس وشكله مش ناوى على خير 
ديالا تضحك مټخافيش عليا وبعدين انتى مش فاهماه بس معتقدش انه وحش اوى كده 
نورين تشاورلها وتقول اوحش مما تتخيلى وابعدى عنه 
ديالا اوك .. قدمتى على الكليه 
ديالا كانت قاصده تغير الموضوع لانها محبتش كلام نورين على يونس ومقتنعه انها متعرفوش عشان كده بتقول الكلام دا .. يقعدوا يتكلموا مع بعض .. فى مكان تانى بالتحديد فى المرسم بتاع مراد ومروان .. مروان واقف بيفرج واحده على لوح 
الحوار بالايطالى 
سيلينا قولتلى دى تكلفتها كام 
نقف لحظه .. سيلينا .. بنت جميله